Yasal Yorumlama Yaklaşımı

Yasal yorumlama yaklaşımı, bir yasama organı tarafından kabul edilen bir yasanın (tüzük) anlamını ve amacını belirleme sürecidir. Yasal yorumlama konusunda aşağıdakiler de dahil olmak üzere çeşitli yaklaşımlar bulunmaktadır:

Literal yaklaşım

Bu yaklaşım, yasanın arkasındaki yasama niyetini veya amacını dikkate almadan, bir tüzüğün kelimelerini olağan ve gramer anlamlarına göre yorumlamayı içerir. Bu yaklaşım “düz anlam” veya “metinselci” yaklaşım olarak da bilinir.

Amaçsal yaklaşım

Bu yaklaşım, yasanın ardındaki yasama niyetini ve amacını dikkate alır ve tüzüğü genel hedefini destekleyecek şekilde yorumlamaya çalışır. Bu yaklaşım “teleolojik” veya “bağlamsal” yaklaşım olarak da bilinir.

Altın kural yaklaşımı

Bu yaklaşım, literal yaklaşımın değiştirilmiş bir şeklidir ve absürt bir sonuca yol açmadığı sürece literal yaklaşımın kullanılmasını içerir. Bu gibi durumlarda, mahkeme lafzi yorumdan ayrılabilir ve amaçsal bir yaklaşım benimseyebilir.

Yaramazlık kuralı yaklaşımı

Bu yaklaşım, bir tüzüğün amacının, tüzüğün kabul edilmesinden önce kanunda var olan belirli bir yanlışlığı veya kusuru gidermek olduğu fikrine dayanır. Mahkeme, tüzüğü bu iyileştirici amacı ilerletecek şekilde yorumlamalıdır.

Uyumlu yapı yaklaşımı

Bu yaklaşım, bir tüzüğün diğer kanunlar ve Anayasa ile tutarlı bir şekilde yorumlanmasını ve saçma veya adaletsiz bir sonuca yol açacak şekilde yorumlanmasından kaçınılmasını içerir.

Bunlar, bir tüzüğü yorumlarken genellikle bu yaklaşımların bir kombinasyonunu benimseyen mahkemeler tarafından kullanılan temel tüzük yorumlama yaklaşımlarıdır.